لباس بومی مازندران

لباس بومی مازندران

لباس سنتی مازندران کاملاً پوشیده بوده و با رنگ‌های شاد، طبیعی و جذابی نمایان می‌شود. برای آشنایی بیشتر ، همراه ما در وب سایت شیک پوشان باشید.

لباس بومی مازندران

لباس سنتی مازندران کاملاً پوشیده بوده و با رنگ‌های شاد، طبیعی و جذابی نمایان می‌شود؛ هرچند که با گذشت زمان استفاده از لباس‌های محلی کاهش یافته، اما هنوز هم در برخی نقاط مازندران می‌توان این نوع لباس را دید.

بخش عمده‌ای از پوشاک سنتی مازندران شامل چادر، چاقچور، نیم ساق، روبند، نقاب، چارقد، شلیته و تنبان تقریباً ناپدید شده و پوشش‌های نامتعارف با فرهنگ ایران جایگزین آن‌ها شده است. لباس‌های سنتی مردانه با توجه به نوع فعالیت، کشاورزی یا دامداری، فصول سال و غیره تنوع فراوانی دارد و رنگ‌ها و طراحی آن نیز مختص آقایان است.

تاریخچه لباس محلی مازندران

استان سرسبز و زیبای مازندران که در شمال کشور قرار دارد، دارای فرهنگی غنی و متنوع است که شامل لباس محلی می‌باشد و تاریخ و سنت‌های آن را نمایان می‌سازد. لباس‌های محلی مازندران تاریخچه‌ای بسیار طولانی دارند و به دوران باستان مرتبط می‌شوند.

این پوشاک عمدتاً از عوامل محیطی، اقلیم و حرفه‌های مردم تأثیر می‌پذیرفتند. لباس‌های بومی استان مازندران از الیاف طبیعی تشکیل می‌شدند که در وضعیت‌های آب‌وهوایی سخت بارانی این منطقه، از ساکنان محافظت می‌نمودند.

لباس محلی مازندران تاریخچه

لباس محلی مازندران تاریخچه

با مشاهده پوشش‌های سنتی این منطقه، الگوهای شاداب و رنگ‌های زنده خود را نمایان می‌سازند و ما را شاداب می‌کنند. لباس مردان معمولاً ساده‌تر است و شامل یک پیراهن آستین بلند، شلوار گشاد، جلیقه و کلاه می‌باشد. لباس‌های زنانه‌شان از نظر تنوع و پیچیدگی بیشتر است. دامن و شلوارهای گشاد، دوخت‌نخ، توری و پوشش سر از عناصر اساسی لباس‌های زنانه مازندران به شمار می‌روند.

لباس محلی مازندرانی مردانه

لباس محلی مردانه مازندرانی؛ پوشاکی زیبا و باوقار که نماد فرهنگ غنی این منطقه است و بر اساس مشاغل متفاوت یا عواملی نظیر فصول سال، می‌تواند تنوع ایجاد کند.

لباس سنتی مازندرانی برای آقایان، پوشش خاصی برای مردان این منطقه به حساب می‌آید. این لباس‌های محلی مردانه بسته به نوع فعالیت (کشاورزی یا دامپروری) و فصل (سرد یا گرم) تغییر می‌کنند و این موارد موجب تنوع در لباس‌های محلی می‌شوند.

لباس‌های مردان مازندرانی دارای طراحی و رنگ‌های مردانه و مناسب برای پوشش هستند که مشابه لباس‌های محلی زنان مازندرانی نمایانگر فرهنگ غنی مازندران است.

انواع لباس محلی مازندرانی مردانه

لباس محلی مازندرانی مردانه شامل چند قسمت است که در ادامه هر یک را شرح خواهیم داد.

کلاه محلی مازندرانی مردانه

کلاه محلی مازندرانی مردانه

کلاه نمدی: کلاهی است که برای فصل زمستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کلاه از پشم حلاجی شده تهیه می‌شود.

کلاه گوشی: این نوع کلاه در قسمت پشت و دو گوش به حالت بر گشته است. به همین دلیل این اسم را برای آن گذاشته اند.

پوستین کلاه: این کلاه برای رمه گردانان بیشترین کاربرد را دارد. بهترین نوع این کلاه از پوست بره تازه است.

شب کلاه: کلاهی از جنس پشم و شبیه به کاسه است. این کلاه برای خانه و هنگام خواب استفاده می‌شود.

کلاه سنگسری: کلاهی شبیه به کاسه است که قسمت درونی آن دارای عرق‌چین بوده و سطح آن روزنه دارد. جنس این کلاه نیز از پشم است.

مندل: به دستاری گفته می‌شود که شبیه به عمامه بوده و دنباله آن به قسمت پشت گردن آویزان می‌شود. جنس مندل نخی است.

پاپوش محلی مازندرانی مردانه

تمان یا پشمبال: شلواری از جنس کرباس یا چوقاست که الگویی ساده دارد و در کمر آن به جای کش از بند کمر استفاده می‌شود. رنگ این شلوار آبی یا سیاه است.

جرب: جورابی است که چوپان‌ها استفاده می‌کنند.

کوش: نوعی کفش با کف نازک از چوب افرا یا ملیچ است.

چوموشک یا چموشک: نوعی کفش است که کفی آن از چرم گاو درست شده و دارای پاشنه نعل آهنی است. این نوع کفش تا مچ پا بوده و برای همه فصول قابل استفاده است.

چاروق: این نوع کفش چرمی، سنتی‌ترین کفش خطه مازندران به شمار می‌رود. چاروق بند‌های بلندی دارد که دور پا بسته شده و معمولا با پاتوئه استفاده می‌شود.

تن پوش محلی مازندرانی مردانه

تن پوش محلی مازندرانی مردانه

جومه یا جامه: به پیراهن مردانه گفته می‌شود که برای هر فصلی مناسب است. جنس این پیراهن از کرباس چیت، چلوار یا ابریشم است.

چوخت، قبا یا کولک: به کت پشمی ساده و تیره رنگ گفته می‌شود. این کت در فصل زمستان و روی جامه استفاده می‌شود.

سرداری یا علیجه: به لباسی گفته می‌شود که از کت معمولی بلندتر  و قد آن تا نزدیک زانو است. این لباس را دامادها و خانواده‌های مرفه استفاده می‌کنند.

لباده: به تن پوش بلندی گفته می‌شود که روی کمر آن شالی به نام کمر شال بسته می‌شود. جنس لباده از فاستونی یا کرباس است و جنس کمر شال از ابریشم یا پشم تهیه می‌شود.

شولا: لباسی بلند برای استفاده چوپان‌ها در شب است. جنس شولا پشمی است.

بوشلوق: از این تن پوش نیز چوپان‌ها استفاده می‌کنند. بوشلوق از جنس نمد تهیه می‌شود و آستین‌های بلندی دارد.

پستک: تن پوشی گشاد شبیه به جلیقه ساده که از شولا و بوشلوق کوتاه‌تر است و از نمد تهیه می‌شود.

نیم تنه: جلیقه‌ای با یقه گرد یا هفت است که قسمت جلوی آن دکمه می‌خورد.

پاپوش و کفش سنتی مردان مازندرانی

پاپوش و کفش سنتی مردان مازندرانی

لباس مردانه مازندرانی با جلیقه

لباس مردانه مازندرانی با جلیقه

لباس محلی مازندرانی زنانه

لباس محلی زنانه مازندرانی شامل سه بخش اصلی است: سرپوش، تن پوش و پاپوش که هرکدام ویژگی‌های خاصی دارند.

انواع لباس محلی مازندرانی زنانه

لباس محلی مازندرانی زنانه لباسی محلی و پوشیده با رنگ‌های شاد و سرزنده است. این لباس شامل قسمت‌های سرپوش، تن پوش و پاپوش است.

مدل لباس محلی شمالی دخترانه

مدل لباس محلی شمالی دخترانه

چارقد محلی مازندرانی زنانه

چارقد به روسری مربعی شکل اطلاق می‌شود که دارای طرح گل‌دار و رنگ روشنی می‌باشد. جنس چهارقد می‌تواند چیت، ململ، وال یا ابریشم باشد. زنان مازندرانی در مراسم‌ها چارقدی با رنگ روشن و زیورآلات نقره‌ای به نام سرچنگک که بر روی شقیقه‌ها قرار می‌گیرد، به تن می‌کنند.

مندل محلی مازندرانی زنانه

مندل نوعی سربند است که به شکل مثلثی بر روی چارقد قرار می‌گیرد. جنس مندل از کتان بوده و عمدتاً برای فعالیت‌های روزمره و زراعت کاربرد دارد.

سراقوچ محلی مازندرانی زنانه

به نوعی کلاه زنانه اطلاق می‌شود که دارای لبه‌ای جمع شده است. جنس سراقوچ از نخی ساخته شده و طراحی آن مشابه کلاه نوزاد است و برای نگهداری گیسوان بافته شده استفاده می‌شود.

گیس بند یا موباف محلی مازندرانی زنانه

گیس بند یا موباف محلی مازندرانی زنانه

گیس بند برای بستن گیسوان بافته شده به کار می‌رود و شامل یک بند نازک با رشته‌های تابیده شده نخ برن است. معمولا رنگ بند را سفید انتخاب می‌کنند.

تن پوش لباس محلی مازنی زنانه

تن پوش لباس محلی مازندرانی زنانه شامل شلیته یا چرخی شلوار یا تمبون قمبلی، جومه، نیم تنه، کلیجه، و چادرشو است.

شلیته محلی مازندرانی زنانه

شلیته یا چرخی، به دامن پرچین و کوتاه (یا بلندی) گفته می‌شود که دور لبه پایین آن را با نوار سیاه رنگی به نام سیاهک تزیین می‌کنند. از شلیته در جشن‌ها و به ویژه در رقص‌های محلی استفاده می‌شود. جنس شلیته ابریشم یا کتان ظریف است.

جومه محلی مازندرانی زنانه

به پیراهن و دامن یکسره گفته می‌شود که از شانه تا زیر زانوها امتداد دارد. جنس جومه از کتان یا چیت می‌باشد.

نیم‌تنه محلی مازندرانی زنانه

نیم‌تنه محلی مازندرانی زنانه

نوعی جلیقه دکمه‌دار و جلوباز می‌باشد. نیم تنه زنانه مازندرانی دارای یقه هفت بوده و مشابه جلیقه مردانه می‌باشد. جنس نیم تنه معمولاً از پارچه پشمی یا مخمل زرد یا قرمز است و در پشت آن آستری دوخته می‌گردد. این جلیقه‌ها را برای مراسم‌های عروسی و تعطیلات با سکه و پول‌های قدیمی زینت می‌دهند و به تن می‌کنند.

کلیجه محلی مازندرانی زنانه

به کت بلندی اشاره می‌شود که آستین‌های بلند دارد و معمولاً در فصل زمستان به کار می‌رود. به کلیجه سکه‌های عراقی و رضاشاهی متصل است و بر روی آن تزئینات دوختی انجام شده است. نوع دیگری از کلیجه که چکبن نامیده می‌شود، آستینی دارد که تا آرنج می‌رسد. کلیجه از جنس مخمل با رنگی است.

 چادر شو محلی مازندرانی زنانه

چادر شو به معنای چادر شبانه است. چادر به شکل مربع و چهارگوش است و آن را به صورت مثلثی درمی‌آورند و در پشت به دور کمر گره می‌زنند. از چادر شو در مراسم عروسی و برای پوشاندن صورت عروس بهره‌ می‌برند. نوع چادر شو از ابریشم بوده و در خانواده‌هایی که نتوانند ابریشم باکیفیت بخرند، ابریشم درجه سه (ابریشم کج) به کار می‌رود.

پاپوش زنانه مازندرانی

پاپوش زنانه مازندرانی

پاپوش در پوشش زنان مازندرانی شامل تمبان، نیم ساق، جوراب، کوش، گالش، چاروق و پاتوئه می‌باشد.

دره تمبان یا پشم‌بال محلی مازندرانی زنانه

به شلواری اطلاق می‌گردد که با طرحی ساده و معمولاً تیره رنگ ساخته می‌شود. در کمر تمبان از یک نوار بلند کتان به جای لاستیک بهره گرفته می‌شود. جنس تمبان از پارچه‌های سنتی مانند کرباس یا پارچه‌هایی به نام دبیت اکبری تهیه می‌شود.

نیم ساق محلی مازندرانی زنانه

نیم ساق به شلوارهای جذب اطلاق می‌گردد. به‌طور معمول، زنان و دختران جوان زیر پیراهن‌های خود نیم ساق می‌پوشند. جنس نیم ساق ابریشمی یا مخملی در رنگ‌های سفید، قرمز یا سبز موجود است.

جوراب‌ها محلی مازندرانی زنانه

جوراب‌ها در رنگ‌های تیره ساخته شده و از جنس پشم هستند.

چاروق محلی مازندرانی زنانه

چاروق محلی مازندرانی زنانه

چاروق نوعی کفش است که در میان زنان و مردان به‌طور مشترک استفاده می‌شود. این نوع کفش سایزی بزرگ‌تر از پا دارد و لبه‌ی آن به شکل چین‌دار است. جنس چاروق از چرم گاو و گاومیش یا نمد است.

کوش محلی مازندرانی زنانه

کوش یا کفش به نوعی کفش با رنگ قهوه‌ای و سیاه اطلاق می‌شود که از چرم دباغی شده ساخته شده است.

گالش محلی مازندرانی زنانه

این نوع کفش عمدتاً برای استفاده روزمره مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. جنس این نوع کفش از لاستیک سیاه ساخته شده است. گالش با کف رنگ قرمز است.

پاتوئه محلی مازندرانی زنانه

به پاپوشی گرم اشاره می‌شود که برای روزهای سرد طراحی شده است. پاتوئه در واقع یک شال بلند است که دور پا پیچیده می‌شود و با ریسمان‌های بلند آن را محکم می‌کنند و ثابت نگه می‌دارند. جنس پاتوئیه از ابریشم است.

لباس محلی مازندارانی با جومه کوتاه زنانه 

لباس محلی مازندارانی با جومه کوتاه زنانه 

فرق لباس مازندرانی و گیلانی

لباس محلی مازندرانی دارای رنگ‌های زنده‌تر و الگوهای ساده‌تری است، در حالی که لباس گیلانی شامل جزئیات بیشتری همانند سکه‌دوزی و روبان‌دوزی می‌باشد. دامن زنان مازندرانی همچنین چین بیشتری دارد و معمولاً از خطوط افقی تشکیل شده است، درحالی‌که دامن گیلانی بلندتر و معمولاً تنگ‌تر می‌باشد.

عکس لباس محلی مازندرانی

عکس لباس محلی مازندرانی

الگوی لباس محلی مازندرانی

الگوی لباس محلی مازندرانی

نقاشی لباس محلی مازندرانی

نقاشی لباس محلی مازندرانی

فرهنگ لباس محلی مازندرانی زنانه

لباس‌های سنتی مازندران، مجموعه‌ای از تاریخ و هنر این سرزمین شگفت‌انگیز به شمار می‌آیند که نشاط و فرهنگ بارور مردم را جلوه‌گر می‌کنند. این پوشاک نه‌تنها نشانه‌ای از لباس سنتی به حساب می‌آیند، بلکه نشان‌دهنده پیوند عمیق بشر با طبیعت و فضای زندگی او هستند.

از دامن‌های گوناگون زنان تا شال‌های گرم چوپانان، هر جزء از این لباس، حکایتی از تاریخ و ارتباطی با هویت مردم مازندران را بیان می‌کند.

سخن پایانی درباره لباس بومی مازندران

لباس سنتی مازندرانی جزئی اساسی از فرهنگ این مردم می‌باشد. این پوشش نمایانگر فرهنگ، هویت، تمدن و اصالت ملت‌های این سرزمین است. امید داریم که کل ایران و به‌ویژه جوانان مازندرانی، با این لباس‌ها آشنا باشند و از این نوع پوشش‌ها بهره ببرند.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

ست کردن رنگ های لباس بهترین لباس خواب زنانه بهترین لباس خواب مردانه